Als jonge man trok Jef al vaak door de bossen van Bolderberg. Hij kende het domein van de Kluis. Deze kapel, met een piepkleine woning, lag afgelegen in de bossen. Vanaf eind vijftiger jaren was ze echter verlaten en geleidelijk heel vervallen en leeggehaald.  Het einde dreigde voor deze bijzondere kapel, die op 15 augustus 1973 was ingehuldigd en waar tot 1880 kluizenaars, en later enkele arme gezinnen, woonden.

Jef vond het erg dat die mooi gelegen gebedsplaats vervallen was tot een ruïne. Hij heeft zich enorm ingespannen om tot een restauratie ervan te komen met een permanente bewoning door een “kluisbewaarder”.

Aanvankelijk wilde de oude Baron Henri de Villenfagne de Vogelsanck niet meewerken met Jef en de inspanningen, samen met enkele notabelen en hun “Commanderij van de Kluis van O. L. Vrouw van Loreto”, kenden geen succes. Het was een meesterzet van Jef om te bekomen dat Minister Johan Sauwens in 1995 het gebied klasseerde als historisch erfgoed. Zo was er een verplichting om de Kluis te restaureren. Jef is aan de kar blijven trekken om alle instanties aan te porren om daar werk van te maken. Het is een heel lang proces geweest, dat uiteindelijk geleid heeft tot een bundeling van krachten om samen met de gemeente en de baron tot de start van de werken te komen in 2002.

Jef heeft zich verdiept in de geschiedenis van de Kluis en er een boek over geschreven: “De Kluis van Bolderberg en zijn geheimen”. Hij doorploegde er alle mogelijke archieven voor.

Jef heeft tijdens de restauratie de werken met heel grote belangstelling gevolgd. Hij was bijzonder getroffen dat het gebeente van de eerste kluizenaars gevonden werd in een graf, waar destijds het altaar had opgestaan.

De inhuldiging van de Kluis in 2006 ging gepaard met een grote processie en met een plechtige herinwijding. Die zelfde avond, na alle drukte, toen Willy Aerts, de nieuwe kluisbewoner, stil een boek aan het lezen was en er van onweer geen sprak was, sloeg toch met groot gedruis en schade plots de bliksem in! Het gaf Willy de schrik van zijn leven…. alsof de geest van de vorige bewoners terug gekomen was.